عادلانه‌سازی روابط بین‌المللی، از جمله خواسته‌ها و مطالبات ایران در طول سال‌های بعد از انقلاب اسلامی بوده است که متناسب با شرایط حاکم بر محیط بین‌المللی، در قالب‌ها و چارچوب‌های مختلف گفتمانی عرضه شده است. در واقع، توزیع عادلانه ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های سازمان ملل متحد هم از نظر محل تأسیس و هم سهم نیروی انسانی کشورهای استقلال‌طلب (یا در حال توسعه) که متناسب با تمایل و توانایی آنها در ایفای نقش مؤثر در مدیریت امور جهان باشد، از اساسی‌ترین خواسته‌های این دسته از کشورها (و همچنین جمهوری اسلامی ایران) بوده است. آنچه در این رابطه بسیار شایسته توجه است، وجود مبانی حقوقی حداقل در قالب ظرفیت‌های نظری است که فارغ از توانمندی‌های عملی، نیاز به شناخت حقوق منشور را بیش از پیش آشکار می‌سازد. در این نوشتار، مبانی حقوقی بین‌المللی راهبرد عادلانه‌سازی ساختار و ماهیت سازمان ملل متحد و تقلیل تأثیرگذاری نظام هژمون از غیردائمی کردن مقر آن مورد تجزیه و تجلیل قرار می‌گیرد.
ساعد, نادر. (1388). نقد و ارزیابی طرح نمایندگان مجلس جهت انتقال و دوره‌ای کردن مقر سازمان ملل متحد: مبانی حقوقی و ارزش راهبردی. پژوهشهای حقوقی, 8(16), 427-438.
MLA
نادر ساعد. "نقد و ارزیابی طرح نمایندگان مجلس جهت انتقال و دوره‌ای کردن مقر سازمان ملل متحد: مبانی حقوقی و ارزش راهبردی". پژوهشهای حقوقی, 8, 16, 1388, 427-438.
HARVARD
ساعد, نادر. (1388). 'نقد و ارزیابی طرح نمایندگان مجلس جهت انتقال و دوره‌ای کردن مقر سازمان ملل متحد: مبانی حقوقی و ارزش راهبردی', پژوهشهای حقوقی, 8(16), pp. 427-438.
VANCOUVER
ساعد, نادر. نقد و ارزیابی طرح نمایندگان مجلس جهت انتقال و دوره‌ای کردن مقر سازمان ملل متحد: مبانی حقوقی و ارزش راهبردی. پژوهشهای حقوقی, 1388; 8(16): 427-438.
)