TY - JOUR ID - 142160 TI - تحولات دستور موقت دیوان بین‌المللی دادگستری: از احتیاط تا حمایت، پرونده گامبیا علیه میانمار سال 2020 JO - پژوهشهای حقوقی JA - JLR LA - fa SN - 1682-9220 AU - کریمی, فرهاد AU - نیاورانی, صابر AD - دانشجوی دکتری ،گروه حقوق بین الملل عمومی، دانشکده حقوق، الهیات و علوم سیاسی، واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. AD - استادیار گروه حقوق بین الملل عمومی، دانشکده حقوق، الهیات وعلوم سیاسی، واحد علوم وتحقیقات، دانشگاه آزاداسلامی، تهران، ایران. Y1 - 2023 PY - 2023 VL - 21 IS - 52 SP - 189 EP - 223 KW - دستور موقت KW - دیوان بین‌المللی دادگستری KW - صلاحیت اجمالی KW - حقوق بشر KW - نسل‌زدایی KW - میانمار DO - 10.48300/jlr.2021.306328.1855 N2 - دیوان بین‌‌المللی دادگستری، نهاد حل‌وفصل اختلافات میان دولت‌ها، در راستای وظیفه خود در شرایطی خاص بنا به درخواست هر طرف اقدام به صدور دستور موقت می‌‌نماید. دیوان نیز به‌ تبع اهمیت حقوق بشر در نزد افکار عمومی و جامعه جهانی، در راستای ایفای وظیفه خود به تأسی از منشور ملل متحد، در جهت اعمال حقوق بین‌الملل و نیل به اهداف منشور، در موارد ضروری دستوراتی را صادر می‌کند. صدور دستور و تعیین اقدامات موقت بر اساس معیارهای فوریت، ضرورت، خسارت غیرقابل جبران و صلاحیت اجمالی دیوان‌ صورت می‌گیرد. پرسش اصلی مقامه حاضر آن است که دیوان در صدور دستور موقت در قضیه اعمال کنوانسیون منع و مجازات نسل‌زدایی (گامبیا علیه میانمار) در تاریخ 23 ژانویه 2020 با چه نوآوری‌هایی صلاحیت خود را احراز کرده و چه تحولی در نوع تعهدات ناشی از دستورات موقت ناظر بر حقوق بشر ایجاد کرده است؟ دیوان با توسعه صلاحیت خود اهتمام بیشتری به موضوعات حقوق بشری ورزیده و به توسعه انسان‌محور شدن حقوق بین‌الملل کمک کرده است. با بررسی دستور موقت دیوان در این پرونده ملاحظه می‌‌شود که رویکرد دیوان در صدور دستور موقت در قلمرو حقوق بشر از جنبه احتیاطی به جنبه حمایتی تغییریافته است. UR - https://jlr.sdil.ac.ir/article_142160.html L1 - https://jlr.sdil.ac.ir/article_142160_c4fdd05a31ca263ba5d2b2a2042e8f58.pdf ER -