The Role of Values in Rules to Protect Iran's Irreplaceable Monuments

Authors

1 M.A. in Private Law, Islamic Azad University of Isfahan, Isfahan, Iran.

2 Ph.D. Student in Restoration and Conservation of Historical Buildings and Sites, ‎Restoration Faculty, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran.

Abstract

Structural fundamentals of ownership of irreplaceable monuments in legislations of Iran are due to two norms: harmless and dominance. Domination of these norms are so widespread that juridical and semi-juridical systems, affected by that, regardless natural and legitimate ownership and selecting related ownership similar to theory of guardian council in 1361, they verdict to emit many of national treasures from national register area. In the absence of individuation and appointment of cultural-historical irreplaceable values, immediate or gradual destruction of these types of buildings are evident. Ruining these monuments is done by jobber men and through neglecting actions, or any acts affected by absence of valuation criterion in platform of legislation. So we can say that there is no buffer between heritage-cultural values and current legal system and their desires. This research tries to answer this question: “what is the role of cultural-historical values of irreplaceable monuments in enacting legislations in private ownership area in Iran and how can extend up safety rule by using values in these types of buildings to general ownership?” Research aims to critically study on regulations in cultural and historic wealth area and stating values in nature of these monuments where without them, rules would be inefficient and repulsive. This research tries to remove irreplaceable cultural-historic wealth from the limits of current ownership rules and balance the opinion of guardian council. The outcome of research is: historic buildings which are belonging to individual private ownership are legitimacy ownership that essentially creates no limits for any specific person. This type of ownership is generated due to proper location or time tool and continuity of this situation during time with keeping location status but should not conflict with natural and experimental right of people.

Keywords

References

فهرست منابع

الف) منابع فارسی
آزاد ارمکی، تقی. «فراتحلیل ارزش‌های فرهنگی در ایران». پژوهشنامه جامعه‌شناسی جوانان 1 (1390): 36-13.
احمدی میانجی، میرزاعلی. مالکیت خصوصی در اسلام. تهران: نشر دادگستر، 1392.
ارسطو. سیاست. ترجمة حمید عنایت. تهران: کتاب‌های حبیبی، 1358.
افلاطون. جمهور. ترجمة فؤاد روحانی. تهران: انتشارات علمی و فرهنگی، 1368.
الطایی، قلی. بحران هویت قومی در ایران. تهران: انتشارات شادگان، 1382.
امینی، منصور و سیّد صادق کاشانی. «احترام به حق مالکیت در حقوق اساسی». فصلنامه تحقیقات حقوقی 79 (1396): 193-171.
بهنود، مسعود. کشته‌شدگان بر سر قدرت. تهران: نشر علم، 1385.
جعفری لنگرودی، محمدجعفر. ترمینولوژی حقوق. تهران: انتشارات گنج دانش، 1387.
جمشیدی، سیّد محمدرضا. «ارزش و ارزش‌شناسی». مجلة فرهنگ 4 و 5 (1368): 398-389.
حائری یزدی، مهدی. «حکم و حکومت». مجلة نظریه‌های جنبش سبز 2 (1388): 133-126.
حجت، مهدی. میراث فرهنگی در ایران. تهران: نشر سازمان میراث فرهنگی، 1380.
دوسات، دی‫آنجلیس. راهنمای مطالعه اصولی بناهای تاریخی و علل آسیب‌هایشان. ترجمه بهنام پدرام. اصفهان: سپاهان، 1387.
رجایی، سیّد محمدکاظم. «حقوق مالکیت و راهبردهای تثبیت آن». مجلة معرفت 53 (1389): 65-42.
روسو، ژان ژاک. قرارداد اجتماعی. ترجمة غلامحسین زیرک‫زاده. تهران: شرکت سهامی جهر، 1347.
شادنوش، امیرحسن. دادرسی اداری در حوزة میراث فرهنگی. تهران: مجمع علمی و فرهنگی مجد، 1395.
صانعی، پرویز. «حقوق یک پدیدة اجتماعی است». مجلة حقوق امروز 17 (1344): 69-64.
صفایی‫نیا، امید. «هویت فرهنگی چیست؟». 22 فروردین 1390، www.uzbek.irib.ir/persian ‏(25 مرداد 1394).‏
طباطبایی موتمنی، منوچهر. آزادی‌های عمومی و حقوق بشر. تهران: انتشارات دانشگاه تهران، 1370.
طباطبایی، محمدحسین. اصول فلسفه و روش رئالیسم. تهران: انتشارات صدرا، 1372.
فتاحی، سیّد محسن. میراث فرهنگی بررسی فقهی ـ حقوقی. تهران: پژوهشکده فقه و حقوق، 1393.
فون هایک، فردریش. قواعد و نظم قانون، قانونگذاری و آزادی. ترجمة موسی غنی‫نژاد و مهشید معیری. تهران: دنیای اقتصاد، 1392.
فیلدن، سربرنارد. حفاظت از بناهای تاریخی. ترجمة محمدمهدی هوشیاری. تهران: طحان، 1394.
قانون حفظ آثار ملّی 1309.
قانون مدنی ایران.
قرآن کریم، سوره‫های الرحمن و بقره.
کاتوزیان، ناصر. قانون مدنی در نظم حقوقی کنونی. تهران: نشر میزان، 1383.
کانت، ایمانوئل. فلسفة حقوق. ترجمة منوچهر صانعی دره‫بیدی. تهران: نقش و نگار، 1393.
مارکس، کارل. سرمایه (کاپیتال). ترجمة ایرج اسکندری. تهران: نشر کارگری سوسیالیستی، 1353.
محب‫علی، محمدحسن و اصغر مرادی. دوازده درس مرمّت. تهران: سازمان ملّی زمین و مسکن، 1374.
محمودی، سیّد علی. «رابطه اخلاق و سیاست در فلسفه انتقادی کانت، فلسفه اخلاق کانت». مجلة آیین مهر 15 (1387): 28-24.
مدرسی طباطبایی، حسین. زمین در فقه اسلامی. جلد اول. تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی، 1362.
مطهری، مرتضی. نظری به نظام اقتصادی اسلام. تهران: انتشارات صدرا، 1368.
معین، محمد. فرهنگ واژگان فارسی. تهران: انتشارات امیرکبیر، 1360.
ندایی، رحمان. «بررسی نقض مالکیت خصوصی در حقوق ایران». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، گیلان: دانشگاه گیلان، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، 1393.
نصرتی، حسنعلی. «مالکیت زمین در اسلام». پایان‌نامه کارشناسی ارشد، تهران: مدرسه عالی فقه و معارف اسلامی. مرکز جهاد علوم انسانی، 1368.
یزدانیان، علیرضا، مریم ثقفی و محمود جلالی. «ماهیت تعهد ایمنی و کاربرد آن در مسئولیت مدنی پزشک در حقوق ایران و فرانسه». مجلة پژوهش‌های حقوق تطبیقی 97 (1396): 36-1.
ب) منابع عربی
یزدی، سیّد محمدکاظم. البیع. بیروت: مؤسسه الفکرالاسلامی، 1364.
ج) منابع انگلیسی
Ackerman, Bruce. Private Property and the Constitution. New Haven: Yale University Press, 1977.
Heler, Mishael. “The Boundaries of Private Property.” The Yale Law Journal 108 (1999): 22-34.
Locke, John. Second Treatise of Government. Edited by C.B. MacPherson. Indiana: Hackett, 1980.
Journal of Legal Research
Volume 19, Issue 41
June 2020
Pages 369-394

Files

Share

How to cite

Statistics